 |
| Kaynak:http://distance-educator.com/spatio-temporal-models-of-distance-education/ |
Dan
Coldeway uzaktan eğitim için dört farklı öğrenme biçimini; aynı zaman aynı yer, farklı zaman aynı yer, aynı zaman farklı yer, farklı
zaman farklı yer şeklinde tanımlamaktadır (Simonson ve ark., 2009).
Öncelikle Michael Simonson'ın Dan Coldeway için yazdığı aşağıdaki metni okumanızı isterim.
Eş zamansız ve eş zamanlı öğrenme aşağıdaki
öğrenme biçimleri arasındaki farklılıklar incelenerek açıklanmaya
çalışılmıştır.
Aynı zaman aynı yer
Zaman ve yer
engeli olmayan geleneksel öğrenme biçimidir, tüm öğrencilerle belirli yer ve
belli bir zamanda yüz yüze öğrenmeyi gerektirir (Im, 2006). Bunlar öğretmen
merkezli, kendi kendine yeten geleneksel sınıflardır (Simonson ve ark., 2009).
Farklı zaman aynı yer
Bireysel
öğrenme, öğrenme merkezinde oluşur veya aynı sınıfların çoklu bölmeleri
oluşturularak öğrenciler aynı yerdeki sınıflara kendi seçtikleri zaman
diliminde katılırlar. Bu yer medya merkezi veya bilgisayar laboratuvarı
olabilir.
Aynı zaman farklı yer
Bu
eğitim ancak telekomünikasyon sistemlerinin kullanımı ile mümkündür.
Televizyon, uydu, sıkıştırılmış video, fiber optik sistemler bu eğitimde her
geçen gün daha fazla kullanılmaktadır.
Bu yaklaşıma “eşzamanlı uzaktan öğrenme” denir (Simonson ve ark., 2009). Eş zamanlı e-öğrenme geleneksel
sınıf eğitimine benzer. Eğitmen ve öğrenciler konferans çağrısı ile bir araya
gelir, aynı web sayfasına veya çevrimiçi beyaz tahta etkinliğine bağlanır. Bu
oturumlarda PowerPoint en popüler yazarlık aracıdır. Öğrenciler bilgisayardan
pasif şekilde dersi dinleyip slaytları izlerken eğitmen ne gösterildiğini ve
içeriğin akışını kontrol eder. İletişim mesaj panoları veya anlık mesajlaşma
ile yapılır (Rosen, 2009).
Farklı zaman farklı yer
Coldeway’e göre
bu öğrenme biçimi uzaktan eğitimin en saf halini oluşturmaktadır. Öğrenenler
istedikleri yerde ve istedikleri zamanda öğrenebilmekte ve istedikleri zaman
eğitsel materyallere ulaşabilmektedir. Bu yaklaşıma “eş zamansız uzaktan
öğrenme” denir (Simonson ve ark., 2009). Kampüs ortamından uzak, iş takvimi,
aile sorumlulukları, askerlik görevi, engelli olma durumu gibi nedenlerle yer
ve zaman yönünden kısıtlanmış yetişkin öğrenciler tarafından tercih edilebilir (Im,
2006). Eş zamansız eğitim öğrenen merkezlidir yani internet üzerindeki yerleşik
içeriğe öğrenenlerin öğrenmeye hazır oldukları her an, 7 gün 24 saat,
ulaşılabilir. Ancak içeriğin tamamının geniş içerikli olduğu durumlarda
derslerin sunumlarla verilmesi iyi bir seçenek olmayabilir. Çünkü gerçek ders
yürütücüsü/öğretici olmadığından konuşulan konular havada kalacaktır (Rosen,
2009).
Kaynaklar:
Im, J. H., “Development
of an E-Education Framework”, Online Journal of Distance Learning
Administration, 9 (4) (2006).
Rosen, A., “e-Learning
2.0: Proven Practices and Emerging Technologies to Achieve Real Results”, AMAcom,
USA, 59–90 (2009).
Simonson, M. R., Smaldino, S., Albright, M., Zvacek, S., “Teaching and learning at a distance: foundations of distance education”, Pearson Education, Boston, MA (2009).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder